گاهی صبر کردن، بهترین راه ممکن است و در عین حال سخت ترین. اگر صبرکنی حتی بزرگترین مشکلات هم آسان تر از آنچه فکر میکنی برطرف خواهند شد.
باید صبر کردن را یاد گرفت و عجولانه با همه چیز مواجه نشد، یک وقت هایی کلید دستیابی به بعضی از چیزها تنها در صبر کردن است و ما چه ناشیانه معمای آسان زندگی را سختش میکنیم و دراین میان، دل خواسته هایی بزرگ را از دست میدهیم و سوگوار عزایی بزرگ تر مینشینیم.
در سختی ها و تلاطم هاست که صبر معنا پیدا میکند و استقامت، جایگاه شگرفی به خود می گیرد. با صبر کردن، زمان رنگ دیگری از انتظار را نشانت میدهد و آنجاست که یاد میگیری برای بدست آوردن یا از دست ندادن خیلی از چیزهای بزرگ، باید ساعت ها روزها و شب هایی دراز را صبوری کرد. . .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر