👈آياتى كه در زمان مشكلات به ما كمك ميكنند:
مزامير ۳۷: ۳۹ و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعهٔ ایشان خواهد بود.
مزامير ۱۴۶: ۸ خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوند خم شدگان را برمی‌افرازد. خداوند عادلان را دوست می‌دارد.
ناحوم ۱: ۷ خداوند نیکو است و در روز تنگی ملجا می‌باشد و متوکّلان خود را می‌شناسد.
مزامير ۳۷: ۲۴ اگر چه بیفتد افکنده نخواهد شد زیرا خداوند دستش‌را می‌گیرد.
مزامير ۳۲: ۷ تو ملجای من هستی مرا از تنگی حفظ خواهی کرد. مرا به سرودهای نجات احاطه خواهی نمود، سلاه.
مزامير ۷۱: ۲۰ ای که تنگیهای بسیار و سخت را به ما نشان داده‌ای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، ما را از عمق‌های زمین برخواهی آورد.
مزامير ۴۲: ۱۱ ای جان من چرا منحنی شده و چرا در من پریشان گشته‌ای؟ بر خدا امید دار زیرا که او را بازحمد خواهم گفت، که نجات روی من و خدای من است.
مزامير ۷۳: ۲۶ اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخرهٔ دلم و حصهٔ من خداست تا ابدالآباد.
مزامير ۹۱: ۱۰، ۱۱ هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمهٔ تو نخواهد رسید. زیرا که فرشتگان خود را دربارهٔٔ تو امر خواهد فرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.
مزامير ۱۲۶: ۵، ۶ آنانی که با اشکها می‌کارند، با ترنّم درو خواهند نمود. آنکه با گریه بیرون می‌رود و تخم برای زراعت می‌برد، هر آینه با ترنّم خواهد برگشت و بافه‌های خویش را خواهد آورد.
مزامير ۳۱: ۲۳ ای جمیع مقدّسانِ خداوند او را دوست دارید. خداوند اُمنا را محفوظ می‌دارد و متکبّران را مجازات کثیر می‌دهد.
مزامير ۶۸: ۱۳ اگرچه در آغلها خوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده‌اید که به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ.
ایّوب ۸: ۲۰، ۲۱ همانا خدا مرد کامل را حقیر نمی‌شمارد، و شریر را دستگیری نمی‌نماید، تا دهان تو را از خنده پر کند، و لبهایت را از آواز شادمانی.
مزامير ۲۲: ۲۴ زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود را از او نپوشانیده است؛ و چون نزد وی فریاد برآورد، او را اجابت فرمود.
ایّوب ۵: ۱۹ در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا،هیچ ضرر بر تو نخواهد رسید.
مزامير ۹: ۹ و خداوند قلعهٔ بلند برای کوفته‌شدگان خواهد بود، قلعهٔ بلند در زمانهای تنگی.
مزامير ۱۳۸: ۷ اگر چه در میان تنگی راه می‌روم، مرا زنده خواهی کرد. دست خود را بر خشم دشمنانم دراز می‌کنی و دست راستت مرا نجات خواهد داد.
مزامير ۱۸: ۲۸ زیرا که تو چراغ مرا خواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید.
مزامير ۳۴: ۱۹ زحمات مرد صالح بسیار است، امّا خداوند او را از همهٔ آنها خواهد رهانید.
سوگنامۀ ارمیا ۳: ۳۱، ۳۲، ۳۳ زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهد نمود. زیرا اگر چه کسی را محزون سازد لیکن بر حسب کثرت رأفت خود رحمت خواهد فرمود. چونکه بنی‌آدم را از دل خود نمی‌رنجاند و محزون نمی‌سازد.
مزامير ۱۸: ۲ خداوند صخرهٔ من است وملجا و نجات دهندهٔ من. خدایم صخرهٔ من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعهٔ بلند من.
میکا ۷: ۸، ۹ ای دشمن، من بر من شادی منما زیرا اگر چه بیفتم خواهم برخاست و اگرچه در تاریکی بنشینم، خداوند نور من خواهد بود. غضب خداوند را متحمّل خواهم شد زیرا به او گناه ورزیده‌ام تا او دعوی مرا فیصل کند و داوری مرا بجا آورد. پس مرا به روشنایی بیرون خواهد آورد و عدالت او را مشاهده خواهم نمود.
انجیل یوحنا ۱۶: ۳۳ بدین چیزها به‌شما تکلّم کردم تا در من سلامتی داشته باشید. در جهان برای شما زحمت خواهد شد. و لکن خاطر جمع دارید زیرا که من بر جهان غالب شده‌ام.
مزامير ۳۷: ۳۹ و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعهٔ ایشان خواهد بود.
مزامير ۱۴۶: ۸ خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوند خم شدگان را برمی‌افرازد. خداوند عادلان را دوست می‌دارد.
ناحوم ۱: ۷ خداوند نیکو است و در روز تنگی ملجا می‌باشد و متوکّلان خود را می‌شناسد.
مزامير ۳۷: ۲۴ اگر چه بیفتد افکنده نخواهد شد زیرا خداوند دستش‌را می‌گیرد.
مزامير ۳۲: ۷ تو ملجای من هستی مرا از تنگی حفظ خواهی کرد. مرا به سرودهای نجات احاطه خواهی نمود، سلاه.
مزامير ۷۱: ۲۰ ای که تنگیهای بسیار و سخت را به ما نشان داده‌ای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، ما را از عمق‌های زمین برخواهی آورد.
مزامير ۴۲: ۱۱ ای جان من چرا منحنی شده و چرا در من پریشان گشته‌ای؟ بر خدا امید دار زیرا که او را بازحمد خواهم گفت، که نجات روی من و خدای من است.
مزامير ۷۳: ۲۶ اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخرهٔ دلم و حصهٔ من خداست تا ابدالآباد.
مزامير ۹۱: ۱۰، ۱۱ هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمهٔ تو نخواهد رسید. زیرا که فرشتگان خود را دربارهٔٔ تو امر خواهد فرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.
مزامير ۱۲۶: ۵، ۶ آنانی که با اشکها می‌کارند، با ترنّم درو خواهند نمود. آنکه با گریه بیرون می‌رود و تخم برای زراعت می‌برد، هر آینه با ترنّم خواهد برگشت و بافه‌های خویش را خواهد آورد.
مزامير ۳۱: ۲۳ ای جمیع مقدّسانِ خداوند او را دوست دارید. خداوند اُمنا را محفوظ می‌دارد و متکبّران را مجازات کثیر می‌دهد.
مزامير ۶۸: ۱۳ اگرچه در آغلها خوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده‌اید که به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ.
ایّوب ۸: ۲۰، ۲۱ همانا خدا مرد کامل را حقیر نمی‌شمارد، و شریر را دستگیری نمی‌نماید، تا دهان تو را از خنده پر کند، و لبهایت را از آواز شادمانی.
مزامير ۲۲: ۲۴ زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود را از او نپوشانیده است؛ و چون نزد وی فریاد برآورد، او را اجابت فرمود.
ایّوب ۵: ۱۹ در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا،هیچ ضرر بر تو نخواهد رسید.
مزامير ۹: ۹ و خداوند قلعهٔ بلند برای کوفته‌شدگان خواهد بود، قلعهٔ بلند در زمانهای تنگی.
مزامير ۱۳۸: ۷ اگر چه در میان تنگی راه می‌روم، مرا زنده خواهی کرد. دست خود را بر خشم دشمنانم دراز می‌کنی و دست راستت مرا نجات خواهد داد.
مزامير ۱۸: ۲۸ زیرا که تو چراغ مرا خواهی افروخت؛ یهوه خدایم تاریکی مرا روشن خواهد گردانید.
مزامير ۳۴: ۱۹ زحمات مرد صالح بسیار است، امّا خداوند او را از همهٔ آنها خواهد رهانید.
سوگنامۀ ارمیا ۳: ۳۱، ۳۲، ۳۳ زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهد نمود. زیرا اگر چه کسی را محزون سازد لیکن بر حسب کثرت رأفت خود رحمت خواهد فرمود. چونکه بنی‌آدم را از دل خود نمی‌رنجاند و محزون نمی‌سازد.
مزامير ۱۸: ۲ خداوند صخرهٔ من است وملجا و نجات دهندهٔ من. خدایم صخرهٔ من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعهٔ بلند من.
میکا ۷: ۸، ۹ ای دشمن، من بر من شادی منما زیرا اگر چه بیفتم خواهم برخاست و اگرچه در تاریکی بنشینم، خداوند نور من خواهد بود. غضب خداوند را متحمّل خواهم شد زیرا به او گناه ورزیده‌ام تا او دعوی مرا فیصل کند و داوری مرا بجا آورد. پس مرا به روشنایی بیرون خواهد آورد و عدالت او را مشاهده خواهم نمود.
انجیل یوحنا ۱۶: ۳۳ بدین چیزها به‌شما تکلّم کردم تا در من سلامتی داشته باشید. در جهان برای شما زحمت خواهد شد. و لکن خاطر جمع دارید زیرا که من بر جهان غالب شده‌ام.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر