Powered By Blogger

۱۳۹۵ اسفند ۱۴, شنبه

برای خداوند هر چیزی زمان خود را دارد!

انجیل یوحنا 1: 7 الی 13
 پس از این، عیسی چندی در جلیل می‌گشت، زیرا نمی‌خواست در یهودیه باشد، چرا که یهودیان در پی کشتنش بودند. چون عید خیمه‌ها که از اعیاد یهود بود، نزدیک شد، برادران عیسی به او گفتند: «اینجا را ترک کن و به یهودیه برو تا پیروانت کارهایی را که می‌کنی ببینند، زیرا هر که بخواهد شناخته شود، در نهان کار نمی‌کند. تو که این کارها را می‌کنی، خود را به جهان بنما.» زیرا حتی برادرانش نیز به او ایمان نیاورده بودند. پس عیسی به ایشان گفت: «هنوز وقت من فرا ‌نرسیده، امّا برای شما هر وقتی مناسب است. جهان نمی‌تواند از شما متنفر باشد امّا از من نفرت دارد، زیرا من شهادت می‌دهم که کارهایش بد است. شما خود برای عید بروید، من [فعلاً] به این عید نمی‌آیم، زیرا وقت من هنوز فرا‌نرسیده است.» این را گفت و در جلیل ماند. امّا پس از آن که برادرانش برای آن عید رفتند، خود نیز رفت، امّا نه آشکارا بلکه در نهان. پس یهودیان، هنگام عید او را جُسته، می‌پرسیدند: «آن مرد کجاست؟» و دربارۀ او بین مردم همهمۀ بسیار بود. بعضی می‌گفتند: «مردی است نیک.» امّا بعضی دیگر می‌گفتند: «نه! بلکه مردم را گمراه می‌کند.» لیکن چون از یهودیان می‌ترسیدند،
هیچ‌کس دربارۀ او آشکارا سخن نمی‌گفت.
 الف) زمان ها برای خداوند ما مسیح کاملاً تنظیم شده بود. اگر چه او مولود شده بود تا برای گناهان بشر بمیرد اما در زمان خودش. رهبران یهودی با تعالیم او مشکل داشتند و همچنین برای اینکه هر روزه عده ای زیادی پیرو پیدا می شدند نسبت به این موضوع حسادت می ورزیدند. اما با برادران عیسی که (دنیوی بودند) کسی مشکلی نداشت.
ب) به احتمال قوی ایشان فرزندان یوسف و مریم بودند که بعد از ازدواج آنها با هم به دنیا آمده بودند. و به نظر می آید که آنها نیز هنوز عیسی را بعنوان مسیح موعود نشناخته بودند و تولد تازه نیافته بودند. و همچنین از سخنان آنها می فهمیم که دیدگاه آنها در خدمت دیدگاهی جسمانی می باشد، ...عیسی باید کاری انجام بدهی تا معروف بشوی، بلکه مردم به تو ایمان بیاورند! این نوع طرز تفکر از خدا نیست.
انجیل متی 4: 3؛ آنگاه وسوسه‌گر نزدش آمد و گفت: «اگر پسر خدایی،  به این سنگها بگو (کاری انجام بده) نان شوند!».
- آنها همچون روال معمول دنیا اعتقاد داشتند که عیسی می بایست خود را به جامعه بشناساند. بگذار مردم تو را ببینند... مردم دنیا با بزرگ کردن و غرور و جاهی طلبی خود را به دیگران می نمایاند اما انجیل اینگونه فکر نمی کند. بزرگی در کوچک شدن بوجود می آید. عیسی ترجیح می دهد تا وفادارنه به انجیل موعظه کند حتی اگر مردم از او متنفر باشند.
- کلام خدا تعلیم می دهد که برای هر چیزی در زیر آسمان زمانی وجود دارد. یکی مسیحی در زمانهای خدا قدم بر می دارد، این خداست که باید کسی را سرافراز کند و نه با زور و تلاش انسانی. وقتی که ما هدف خود را بر این قرار می دهیم که خدا را برافرازیم خدا نیز ما را بلند خواهد کرد.
کتاب جامعۀ سلیمان 3: 11؛ برای هر چیزی که در دنیا اتّفاق می‌افتد، زمان معیّنی وجود دارد.
- منظور عیسی از "وقت من نرسیده" اشاره ای به مرگ و قیام خود می باشد. برای عیسی عید فصح واقعی زمان مصلوب شدن او (آخرین فصح قبل از به صلیب کشیده شدن) بود و نه در عید خیمه ها.
 برای عیسی که زیر شریعت به دنیا آمده بود خیلی اهمیت داشت تا اینکه به جهت عدالت شریعت را کامل انجام دهد.
- در طی مراسم عید نام مسیح در تمام مدت بر زبان همۀ مردم بود. مردم او را دوست داشتند و رهبران مذهبی از او متنفر شده بودند.
-  آنانی که می خواهند از عیسی پیروی کنند می بایست تصمیم خود را بگیرند. شاگرد واقعی عیسی با شجاعت از تعلیم و بیانات خداوند خو سخن می گوید. یک مسیحی هم همچون استاد خود در پی اینست که خداوند را خشنود سازد و نه انسان.
شکرگزاری،
 ای عیسی مسیح تو را شکر می کنم برای تمام زمانهای تو که همگی کامل و به موقع است. تو را شکر می کنم که در طول زندگی زمینی ات در پی جلال خود نبودی بلکه پدر. تو فروتن و افتاده هستی. تو را شکر که هرگز با شیوه و گناهان دنیا سازش نکردی و با وفاداری شریعت را کامل کردی.
دعا،
 خداوندا، عا می کنم که روش های کامل خودت را به من بیاموزی. مرا همچون خود فروتن بساز. مرا کمک کن تا با حکمتی که تو به من می دهی زندگی، خدمات و تصمیمات من با آنچه که همین الان در آسمان انجام می شود تنظیم بشود. کمک کن تا برای پیشرفت در همۀ امور زندگی و روحانی ام همانند تو عمل کنم و هرگز تلاش نکنم که جسمانی به آنها دست یابم. تو مرا در وقت معین سربلند کن. همچنین با حکمت و جرأت روح القدس از من برای اعلان انجیل و جلال نامت استفاده کن. در نام پر قدرت مسیح آمین. کشیش الناتان باغستانی

هیچ نظری موجود نیست: