ارزشمندترین هدیهای که تا کنون دریافت کردهاید، چه بوده است؟ وقتی این سؤال را از خودم میکنم، بیشتر تمایل دارم به فرزندم فکر کنم، اینکه او ارزشمندترین هدیهای هستند که خداوند به من و همسرم عنایت فرموده است.
اما اگر از من بپرسید که ارزشمندترین هدیهای که من خودم به دیگران دادهام، چه بوده است، از پاسخ به آن عاجز خواهم بود و خواهم گفت که نمیدانم. اگر همین سؤال را از کتاب انجیل بکنیم، پاسخی عجیب دریافت خواهیم کرد، و آن این است که ارزشمندترین هدیهای که خدا به بشر ارزانی داشته، پسر یگانهاش، عیسی مسیح است. چنانچه بخواهیم در قالب اصطلاحات بشری سخن بگوییم، میتوانیم بگوییم که خدا جگرگوشۀ خود را به ما عطا کرد. عید میلاد مسیح، یا همان کریسمس، یادآور این ارزشمندترین هدیۀ خدا است.
اما از خودم میپرسم که در مقابل این هدیۀ بینهایت گرانبهای خدا به ما، من چه هدیهای میتوانم در این کریسمس به او تقدیم کنم؟ من شخصاً چیزی ندارم جز دل شکستۀ خود را که به او تقدیم نمایم. این تنها هدیهای است که در کریسمس میتوانم به حضور او بیاورم، تمامیت دل و وجود خودم را. بهنظر میرسد که این هدیه برای خدا از همه چیز باارزشتر باشد. داوود به درگاه خدا دعا کرده، میفرماید: "تو به قربانی رغبت نداری، وگرنه میآوردم؛ . . . قربانیهای پسندیدۀ خدا روح شکسته است؛" (مزمور ۵۱: ۱۶-۱۷). باشد که در کریسمس امسال، با دلی بیریا و روحی شکسته، خویشتن را به خدا تقدیم کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر