کلمه «دل» در کتاب مقدس تقریبا ۳۰۰ بار ذکر شده است. اما منظور کتاب مقدس از استفاده واژّه دل، آن ماهیچه بزرگ در میان قفسه سینه نیست. بلکه قلب و یا دل در آیین مسیحیان به معنای خانه روحانی ما است. دل سرچشمه زندگیست. تمام افکار٬ رفتار٬ کلام و عادت هایمان، برخواسته از قلب ماست. در واقع دل مکانی است که ما را با خدا و مردم متصل می سازد. اگر این چشمه مسموم شود٬ تمام آنچه از او برآید مسموم خواهد بود. عیسی مسیح در مرقس باب ۷ آیات ۲۰ تا ۲۲ اینطور می گوید: «آنچه از آدم بیرون آید٬ آن است که انسان را ناپاک می سازد٬ زیرا که از درون دل انسان صادر می شود٬ خیالات بد و زنا و فسق و قتل و دزدی و طمع و خیالات و مکر و شهرت پرستی و چشم بد و کفر و غرور و جهالت.» این بدان معنا است که قلب همه انسانها شدیدآ بیمار است 
درک این که به چه اندازه گناه، دلهای ما را تحت تاثیر قرار داده است٬ آسان نیست. کلام خدا در ارمیا باب ۱۷ آیه ۹ اینطور می گوید: «دل از همه چیز فریبنده تر است و بسیار مریض است. کیست که آن را بداند؟» اما، خدا می داند. زیرا در ادامه در آیه ۱۰ اینطور می گوید: «من یهوه تفتیش کننده دل و آزماینده گرده ها هستم تا بهر کس بر حسب راههایش و بر وفق ثمره اعمالش جزا دهم.» به همین جهت خدا درمان درد دل انسان را از طریق صلیب عیسی مسیح مهیا کرد. مراحل درمان قلب ما انسانها، توبه کردن٬ اعتراف به گناهان و پذیرفتن عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده مان می باشد. خدا عاشق ما است و مایل است تا ما را نجات بخشد اما برای دریافت و تجربه بخشش الهی، باید خالصانه از گناهان خود پشیمان بوده، توبه کنیم. فراموش نکنید که فقط خدا می تواند درد دل ما را درمان کند. امروز خدا از شما این پرسش را می پرسد٬ با آگاهی از مشکل قلبتان٬ آیا مایل هستید که از این بیماری لاعلاج شفا یابید؟ آیا مایل هستید که مراحل درمان را پیروی کرده و از بیماری گناه آزاد شوید؟
|
زیرا روحی که خدا به ما بخشیده، نه روح ترس، بلکه روح قوّت و محبت و انضباط است.
۲تیموتائوس 1:7
|
اما آنان که به تو پناه می‌آورند جملگی شادمان شوند و جاودانه بانگ شادی برآورند. زیر سایۀ خود محفوظشان بدار تا دوستداران نام تو در تو وجد کنند. زیرا تو، خداوندا، پارسایان را برکت می‌دهی و آنان را با لطف خود چون سپر احاطه می‌کنی.
مزمور 5:11-12
|
